Artikelen uit TV gidsen

Alle overgenomen artikelen zijn conform het origineel, inclusief eventuele spelfouten.

AVRO Televizier, 11 augustus 1984.



TROS Kompas, 28 september 1985.



VARA Gids, 28 september 1985. In de rubriek "Eigenwijs" (Redactie: Vlasta van Pelt. Bijdrage: Irene van Klaveren)

BART SPEELT DE HOOFDROL IN THOMAS EN SENIOR
'MORGEN ZOU IK HET WEER WILLEN DOEN'

Bart is veertien. Hij speelt de rol van Thomas in de nieuwste spannende jeugdserie van Karst van der Meulen, "Thomas en Senior". 'Een leuke ervaring,' vond hij. Als hem morgen gevraagd zou worden om het nog eens te doen, dan zou hij dat zeker willen. Maar hij denkt niet dat hij het voor altijd zou willen doen, want thuis wat aanrommelen is eigenlijk ook wel heel leuk.
In de werkkamer van Karst van der Meulen hangen zo´n vijftig foto´s: portretten van 'zijn kinderen'. Allemaal hebben ze in één van zijn films gespeeld. Bart hangt er ook bij. Voor hem begon het heel onverwacht. 'Karst kwam op school,' vertelt hij. 'Tijdens de tekenles kwam hij naar me toe en praatte even met me. Ik wist niet eens waarvoor hij kwam. Dat hoorde ik pas later. Toen had hij al gebeld met mijn ouders om te vragen of ze er bezwaar tegen hadden wanneer ik in één van zijn films mee zou gaan spelen. In de voorrondes werd ik uitgekozen uit zeven mensen.' Karst: 'Welnee, je bent uitgekozen uit zeshonderd mensen.' Er klinkt een verbaasd 'O' uit de mond van Bart. Op zijn gezicht staat het ongeloof te lezen. Voordat de opnames begonnen moesten de kinderen eerst wat aan elkaar wennen. Samen deden ze spelletjes en maakten video-opnamen en uitstapjes met Karst. Eén keer gingen ze zelfs een paar dagen met de bus naar het kasteel waar 'De Zevensprong' werd gefilmd. In een speeltuin deed Elvira ten slotte een grote bekentenis aan Thomas: 'Ik vind jou lief,' liet ze weten. Meer hoefde Karst niet te weten. De kinderen konden prima met elkaar onderweg. De vijfjarige Elvira noemde Bart nooit bij zijn eigen naam. Vanaf het begin dat ze hem leerde kennen noemde ze hem Thomas. Zo kon ze zich tenminste niet vergissen tijdens de opnamen.
Samen met een kledingadviseuse kochten de acteurs alle kleren die ze nodig hadden voor de film. Van alles een paar dezelfde voor het geval dat er iets kapot ging of gewassen moest worden. Een kledingbedrijf sponsorde de kleren, dus ging het groepje een paar middagen daar naartoe om kleren uit te zoeken. Bart: 'Daar mochten we over meepraten. In het begin deed ik dat niet. Dus nu heb ik één vervelend shirt, met zo´n rotboordje. Dat zit niet fijn.' De ouders van Bart vinden het heel leuk dat hun zoon in de film meespeelt. Af en toe kwamen ze op zondag, wanneer hun winkel dicht was, even kijken op de set. Ook op school reageerden de kinderen enthousiast. Bart: 'Soms werden er grappen gemaakt. Dan vroegen ze: 'Ga je later naar Hollywood?' Natuurlijk moest ik wel honderd keer vertellen hoe het allemaal was gekomen.' Bart moest voor de film ook school verzuimen. Maar op de set was er een jongen die er speciaal was om hem te helpen met school, zodat hij niet te veel zou missen. 'Gelukkig kon ik wel naar het schoolfeest op het einde van het schooljaar. Maar het was niet erg dat ik lessen zou missen. Ik zou toch blijven zitten en het eerste deel van het schooljaar was voor mij daardoor heel
makkelijk.'
Door de film heeft Bart een heleboel leuke dingen meegemaakt. Hij kwam op plaatsen waar je gewoonlijk niet mag komen. Op Schiphol is hij zo dicht bij een vliegtuig geweest dat hij een van de banden lek had kunnen steken! Elvira stal de show door de regisseur 'gezeur' te noemen. Ook nodigde ze Karst uit om thee te komen drinken terwijl iedereen al klaar stond om met de opnamen te beginnen. Maar thee moet je heet drinken, dus dat ging voor. Er was een goeie sfeer op de set. 'Met Lex Goudsmit kan je lekker gein maken,' vertelt Bart. 'Hij houdt van grapjes en van kattekwaad.' Dinsdag a.s. wordt de eerste aflevering van deze nieuwe serie uitgezonden door de NCRV. Bart heeft al een paar afleveringen gezien. 'Ik vind wel dat mijn stem gek klinkt, maar dat komt natuurlijk omdat ik hem altijd van binnen hoor. Tijdens de opnamen mochten we geen opgenomen beelden zien. Anders zou je je daardoor wel eens anders kunnen gaan gedragen.' 'Thomas en Senior gaan samen nog meer avonturen beleven. Eind november, als de serie op de televisie is afgelopen, komt er een bioscoopfilm uit. Geen vervolg op de serie, maar een losstaand verhaal. De film gaat 'Thomas en Senior op het spoor van Brute Berend heten.'



Veronica Gids, 19 oktober 1985.

THOMAS EN SENIOR:
JEUGDFILMS MAKEN BLIJFT MOEILIJK


Hij krijgt geen Oscars en Gouden Kalveren. Om uit de kosten te komen moeten zijn films héél lang 's middags in de bioscoop te zien zijn: jeugdfilms maken blijft een moeilijke bezigheid en is bijna liefhebberij. Maar ondanks dat gaat Karst van der Meulen stug door. Want hij weet dat er in New Delhi soms tweeduizend kinderen in de bioscoop van zijn film zitten te genieten. En het is toch aardig om te weten dat je geliefd bent bij de jeugd van verschillende Oostbloklanden, terwijl ze daar zelf een geweldige produktie hebben. Dus is het maar goed dat de NCRV weer een serie van hem brengt: 'Thomas en Senior' die in zeven delen wekelijks op het scherm komt. En vlak daarna kunnen we diezelfde 'Thomas en Senior' in de bioscoop zien met een heel ander verhaal.
Karst van der Meulen heeft het dit keer slim aangepakt. In een aantal weken draaide hij een televisie-serie én een speelfilm. Tegelijkertijd met dezelfde spelers en dezelfde technische mensen. Af en toe wist niemand meer waar hij mee bezig was, omdat allerlei scènes een beetje door elkaar liepen. "Draaiden we 's morgens uit deel vier van de serie, 's middags een gedeelte uit de speelfilm en daarna weer een scène voor deel één van de serie. Ja, soms werden we een beetje gek," zegt Karst van der Meulen, die samen met Piet Geelhoed de verhalen voor "Thomas en Senior" schreef. Deze week is de vierde aflevering te zien van "Thomas en Senior", het verhaal van de jongen die vriendschap sluit met een oude man. Samen beleven ze spannende avonturen, terwijl er ook nog flink te lachen valt. Tot nu toe bracht Karst jeugdfilms met daarin "een boodschap". In "Peter en de vliegende autobus" werden de kinderen geconfronteerd met de problemen van een jongetje dat nooit meer kan lopen. In "Martijn en de magiër" ging het over het gebrek aan communicatie tussen ouders en kind. "De bende van hiernaast" had als onderwerp "vooroordelen".

Problemen

"Ik maak geen films over problemen. Het zijn vaak onderwerpen die kinderen
herkennen en dat is belangrijk. Ik heb in India in een bioscoop gezeten waar de kinderen heel goed begrepen wat het is wanneer je ouders uit elkaar gaan, terwijl ze het begrip 'scheiden' helemaal niet kennen. Maar goed, 'Thomas en Senior' heeft dan zoals jij dat noemt géén problemen. Of het moet zo zijn dat oudere mensen zich wel eens alleen voelen en het leuk vinden als kinderen bij hen op bezoek komen."<br>Karst zegt dat er geen wezenlijk verschil bestaat tussen het maken van films voor kinderen of volwassenen. "Kinderen kijken misschien met een andere instelling. Ze zijn minder bevooroordeeld. Ze komen de bioscoop binnen, gaan zitten en wachten af. Ze zijn daarom een volwassen publiek en hebben daarom ook recht op een volwassen gemaakte film." Van der Meulen heeft in Amerika, Rusland en India tussen het publiek gezeten. Was er verschil? "Nee, eigenlijk niet. De lach en de traan is overal hetzelfde, om het maar zo te zeggen. Ik krijg nog steeds brieven uit India van kinderen die op de één of andere manier mijn adres hebben gevonden. Die schrijven me hoe mooi ze het vonden. Dat gaat dan over de film "Knokken voor twee", dat de echtscheidingsproblemen laat zien. Hoe dat op kinderen overkomt. In Amerika zitten mijn films op het kabelnet en in Cuba draait nu "Martijn en de magiër". Ik ontdek steeds vaker dat kinderen overal ter wereld hetzelfde zijn."

Hollywood

Karst moet weinig hebben van "commercie". Dat is natuurlijk tegenstrijdig, geeft hij toe. "Je wilt graag dat je film door zoveel mogelijk kinderen wordt gezien. Maar wat de publiciteit betreft bescherm ik mijn spelers. Ik vind 'Ciske de Rat' een voortreffelijke film, maar zoals er met Danny de Munk wordt omgesprongen zou ik het niet doen. Niemand krijgt het adres van mijn spelers. Kijk, een kind vráágt er niet om. Ik ga scholen af en zoek naar jongens en meisjes. Ze moeten zélf willen, hun ouders moeten het goed vinden en er is uitgebreid overleg met de arbeidsinspectie. Daarna gaan we pas draaien. Het is een heel leuk uitstapje voor ze, maar ná de film is het afgelopen." Geen Hollywood voor de spelers in de films van Karst en dat is van tevoren heel duidelijk. "Ze vinden het een belevenis, natuurlijk. Een jaar later komen ze ook nog wel kijken waar ik op dat moment mee bezig ben. Ik vind het ook onzin om over 'talenten' te spreken wanneer je het hebt over kinderen die je zo van school plukt. Ik werk anders met kinderen dan mijn collega's."

Tekst: Hette Visser



KRO Gids, 25 oktober 1985.

MISDAAD SPANNING SENSATIE -
EN HEEL VEEL HUMOR



Een zevendelige serie, geschreven door Karst van der Meulen en Piet Geelhoed. In de hoofdrollen Bart Steenbeek (Thomas), Lex Goudsmit (Senior), Karin van Ee (Sandra), Georgette Hagendoorn (barones), Johan Ooms (Herman).

Ncrv-tv, ned. 1, dinsdag 22 oktober (deel vier), 19:00 uur

Thomas is een jongen van twaalf jaar. Hij is pas verhuisd en voelt zich niet erg gelukkig in zijn nieuwe woonplaats. Per ongeluk is Thomas getuige van een winkeldiefstal. Een paar kruimeldieven werken samen. Eéntje, verkleed als oud dametje, valt flauw en de anderen stelen de tassen van te hulp geschoten mensen. Op brommers maken ze dat ze wegkomen.
De volgende dag ziet Thomas tot zijn verbazing dat een oudere
man zijn oma volgt, als ze naar de bushalte wordt gebracht. Hij vertrouwt het niet en houdt de man in de gaten. Door toeval raken ze aan de praat en het blijkt dat de oude man (Senior) ook slachtoffer is geworden van zo'n winkeldiefstal. Hij is daarbij zijn gouden horloge kwijtgeraakt. En omdat de politie toch niets doet (zijn eigen zoon is commissaris), gaat Senior zelf op onderzoek uit. En hij meende in Thomas' oma het oude vrouwtje te herkennen.

Als Thomas die avond op de heide dwaalt, ontdekt hij een verlaten ruïne. Hij haalt thuis een zaklantaarn en wil op verkenning uitgaan. Maar voordat hij terug is bij de ruïne, vliegt er een vliegtuig over de heide. Werktuiglijk richt Thomas zijn zaklantaarn omhoog, en onmiddellijk werpt het toestel een parachute af, waar een pakje
aanhangt. Als Thomas het pak openmaakt, stiekem in het schuurtje achter zijn huis, blijkt er een verzameling electronische apparaten in te zitten en een papier met een soort code. Samen met Senior begint Thomas aan de speurtocht naar de winkeldieven. Daarbij stuiten ze regelmatig op twee mannen die zich geheimzinnig gedragen en daardoor in Seniors ogen verdacht zijn.
Verdacht zijn ze, maar op een andere manier dan Senior denkt. De boeven hebben te maken met het vliegtuigje en een goudtransport uit Egypte. Wat Senior voor kruimeldieven houdt, zijn in werkelijkheid keiharde gangsters. Thomas en Senior raken verstrikt in twee misdaden tegelijk. Het is uiteindelijk Thomas' zusje Hanneke dat zorgt voor een zeer verrassende ontknoping.



TROS Kompas, 9 - 15 november 1985.